Na mocy ustawy nr 10/2011 włączono do art. 1 ustawy dekretu nr 225 z dnia 29 grudnia 2010 r. ustęp 12k, który przewiduje odroczenie do dnia 30 czerwca 2011 r. spłaty rat opłaty wyrównawczej od mleka, należnej do dnia 31 grudnia 2010 r. Koszt tego odroczenia został zapisany do ogólnej puli środków finansowych wynoszącej 5 mln EUR i obejmującej różne cele.

Część 3 ust. 3 upoważnia rząd niemiecki do ustalenia, za pomocą dekretu ustawy, stawki opłaty za przejazd na kilometr, biorąc odpowiednio pod uwagę inne ściśle związane z ruchem opłaty dokonywane przez strony podlegające obowiązkowi uiszczania opłaty za przejazd na terytorium obowiązywania ustawy.

w następstwie przyjęcia zmian do nowej ustawy w sprawie umów najmu i dzierżawy na obszarach miejskich nr 6/2006 oraz dekretu ustawy upraszczającego procedury administracyjne dotyczące renowacji Portugalia przeprowadzi kompleksowy przegląd funkcjonowania rynku mieszkaniowego;

w następstwie przyjęcia zmian do nowej ustawy w sprawie umów najmu i dzierżawy na obszarach miejskich nr 6/2006 oraz dekretu ustawy upraszczającego procedury administracyjne dotyczące renowacji Portugalia przeprowadzi kompleksowy przegląd funkcjonowania rynku mieszkaniowego;

przy wsparciu cieszących się międzynarodową reputacją ekspertów i w następstwie przyjęcia zmian do nowej ustawy w sprawie umów najmu i dzierżawy na obszarach miejskich nr 6/2006 oraz dekretu ustawy upraszczającego procedury administracyjne dotyczące renowacji Portugalia przeprowadzi kompleksowy przegląd funkcjonowania rynku mieszkaniowego;

Przy wsparciu cieszących się międzynarodową reputacją ekspertów i w następstwie przyjęcia zmian do nowej ustawy nr 6/2006 w sprawie umów najmu i dzierżawy na obszarach miejskich oraz dekretu ustawy upraszczającego procedury administracyjne dotyczące renowacji Portugalia przeprowadzi kompleksowy przegląd funkcjonowania rynku mieszkaniowego;

Potwierdza jedynie zastosowanie przepisów ustawy nr 84/88 w konkretnym przypadku RTP, zgodnie z którymi przedsiębiorstwa publiczne, na podstawie dekretu ustawy, mogą się przekształcać w spółki akcyjne. Dekret taki musi jednocześnie zatwierdzać statut spółki akcyjnej oraz stanowić wystarczającą podstawę do wykonania wszystkich niezbędnych czynności rejestracyjnych.

Jednak władze niemieckie zaznaczyły, że gdyby miało to stać się warunkiem nałożonym przez Komisję, mogą zmienić dekret ustawy i wprowadzić ograniczenie w czasie.

Przede wszystkim, jeśli chodzi o argument, zgodnie z którym środki w zakresie podatku od przeniesienia własności i od czynności prawnych w formie dokumentu urzędowego, podatku od działalności gospodarczej i podatku od nieruchomości, nie zostały zmienione przez dekret królewski ustawy i w konsekwencji aspekty te zasadniczo nie zostały poddane ocenie w zaskarżonej decyzji, Sąd stwierdza, że należy zaznaczyć, że argumentowi temu brakuje podstaw faktycznych, skoro w motywie 145 potwierdza się uwzględnienie przez Komisję istnienia korzyści podatkowych na rzecz spółdzielni wynikających z tych podatków.

[dekret z mocą ustawy nr 243/1969 i dekret ustawy nr dotyczący poprawy i ochrony upraw winorośli]

Ponadto domniemany harmonogram zwrotu pożyczki, o którym mowa we wspomnianym dekrecie ustawy nr 93, także nie pozwala Komisji stwierdzić, że warunek określony w pkt 25 lit. c) wytycznych z 2004 r. jest spełniony.

Jeżeli chodzi o sytuację finansową spółki Alitalia, Komisja stwierdza, że w czasie przyznania przedmiotowej pożyczki i przyjęcia dekretu ustawy nr 93 była ona poważnie zagrożona.

Władze włoskie poinformowały ponadto w odpowiedzi skierowanej do Komisji z dnia 30 maja 2008 r., że przyjęcie dekretu ustawy nr 93 było uzasadnione pogorszeniem się sytuacji finansowej spółki i miało na celu umożliwienie utrzymania jej wartości oraz zapewnienie w ten sposób ciągłości jej działalności.

Komisja odnotowuje także, że decyzja rządu włoskiego o przyznaniu przedmiotowej pożyczki została podjęta w dniu 22 kwietnia 2008 r., po wycofaniu oferty kupna Alitalii przez grupę Air France-KLM, które nastąpiło tego samego dnia [33], oraz że przyjęcie dekretu ustawy nr 93 było uzasadnione pogorszeniem się sytuacji finansowej spółki.

Fakt, że przedmiotowa pożyczka powinna zostać zwrócona w jak najkrótszym terminie między trzydziestym dniem od zbycia kapitału spółki Alitalia a dniem 31 grudnia 2008 r., nie pozwala stwierdzić, że władze włoskie zobowiązały się do przekazania dowodu zwrotu całej kwoty pożyczki w ciągu sześciu miesięcy od przyznania środka dekretem ustawy nr 80, tj. najpóźniej dnia 23 października 2008 r.

Uwzględniając przepisy dekretu ustawy nr 393 B/98 i wspólnego rozporządzenia, a także przekazanej w charakterze przykładu umowy o świadczenie usług, Komisja stwierdza, że spełniono pierwszy warunek z orzecznictwa w sprawie Altmark.

Jeżeli chodzi o pierwszy warunek postawiony w wyroku w sprawie Altmark stwierdza się, że zbieranie, przewóz, przetwarzanie i niszczenie produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego niezdatnych do spożycia przez ludzi ustanowiono w Portugalii jako obowiązkowe na mocy dekretu ustawy nr 393 B/98 i dekretu z mocą ustawy nr 244/93.

Komisja uważa, że środek wprowadzony na mocy dekretów z mocą ustawy nr 393 B/98, 197/2002 i 244/2003 dotyczący zbierania, przewozu, przetwarzania i niszczenia produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego stanowi pomoc państwa na rzecz rzeźni, ośrodków dokonujących uboju i importerów w okresie stosowania dekretu ustawy nr 393 B/98 aż do końca stosowania systemu przejściowego wprowadzonego na mocy dekretu z mocą ustawy nr 244/2003, z wyjątkiem roku 2003, w odniesieniu do którego władze portugalskie wykazały brak występowania korzyści.

Komisja uważa, że środek wprowadzony na mocy dekretów ustawy nr 393 B/98, 197/2002 i 244/2003 dotyczący zbierania, przewozu, przetwarzania i niszczenia produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego stanowi pomoc państwa na rzecz rzeźni, ośrodków dokonujących uboju i importerów w okresie stosowania dekretu z mocą ustawy nr 393 B/98 aż do końca stosowania systemu przejściowego wprowadzonego na mocy dekretu z mocą ustawy nr 244/2003, z wyjątkiem roku 2003, w odniesieniu do którego władze portugalskie wykazały brak występowania korzyści.

W niniejszym przypadku władze portugalskie ustanowiły również przepisy regulujące działalność i jej finansowanie, ustanowione na mocy dekretów ustawy nr 393 B/98, 197/2002 i 244/2003.